Сүйүү жөнүндө баллада

Жердин жүзүн каптаган боз топон суу

Жээкке кайтып келгенде эми гана,

Көбүгүнөн суурулуп көк толкундун

Көлкүп, Сүйүү таштады жерге кадам --

Аралашты абага бир мөөнөткө,

Ал мөөнөттү санасаң жетпейт санак...

Апендилер, андайлар да бар,

Ал абадан жутушуп алар,

Сыйлыкты да, жазаны да күтүшпөйт,--

Болгону мен дем алдым дешип,

Бир учурда бирге үндөшүп,

Бир башкача абалга алар түшүшөт.

Туюп турам, кеме суудагы,

Туруш керек калкып кыйлага,

Жашаганым, дем алуум дагы -

Жана сүйүүм - баары бир гана.

Тентиретет, кыдыртып көп жерлерди:

Сүйүү өлкөсү - улуу өлкө, талашсыз!

Сүйүү үчүн баарын кылчу эрлерди --

Сынайт, кыйнайт, күчтүү коюп талапты:

Сүйгөнүнөн алыстатып кээлерди,

Тынчын алып, уйкуларын таратып...

Кайтпайт артка бул адамдар элирген --

Кайыл болуп, даяр баарын берүүгө

Керек болсо кайра тартпайт өлүмдөн, --

Коргош үчүн, жолтоо кылып үзүүгө

Кудуреттүү жипти, көзгө көрүнбөс,

Курчап-чырмап, байлап турган сезимди.

Таза абага мас болушуп бул жандар,

Теңселишет, өлсө кайра жанданып,

Ал анткени, сүйүүдөн кур калгандар,

Жашашкан жок, жана да дем алган жок!

Тумчуккандар ширесине сүйүүнүн

Такыр укпайт -- канча аларга кайрылба,--

Келжиреген ушак, куру сөз үчүн

Канчалары кара жандан айрылган.

Келебиз биз эскерип, аза күтүп

Сүйүү үчүн өлгөндөргө кайгырып...

Рухтары алардын гүлзарларда,

А үндөрү кошулуп бир ыргакка,

Түбөлүктүү жашоодон дем алууда,

Өлбөстүккө жолугат -- деми менен --

Өтүп өтө кылтылдак көпүрөдөн,

Бул ааламдын кайчылаш тар жолунда,

Ашыктарга төшөймүн гүлдөрдү --

Ырдашсынчы түшүндө, өңүндө!

Дем аламын, демек мен сүйөмүн!

Мен сүйөмүн, демек мен тирүүмүн!

В. Высоцкий