Эдуард Асадов

Көңүлүң жок, суз болгондо маанайың,

Көрүнгөндү жекип, жиниң кайнаса,

Сен билбейсиң, кандай түйшүк саларың,

Сен билбейсиң, кандай азап-кайгысың.

Көк асмандай ачык кезде көңүлүң,

Көкүрөктөн жарык, сүйүү төгүлүп,

Сен билбейсиң, сен ырыcың өмүрдүн,

Сен билбейсиң, сен бакыттын өзүсүң!